විතේ නමැති සංසාර ගමන තනියම යනවා,කිසිදු වෙනසක් නැතුව.තනිමංසල කියන්නෙ ඒකයි
තනිව ඉපද තනිව මැරෙන හුදකලාව තදින්ම දැනෙනවා.
එය සනහන්න අතීතයේදී ලබාදුන් නිර්වානය නමැති සතුට ලබාදෙන්න වඩින්න ආරාධනා
පවුරක ලීවා වගේ නොවේ
සියලු සංස්කාරයෝ නැසෙනසුලුයි.
කාලය නමැති වෙරලේ ලීවාසේ
සංසාරය නමැති ජීවිතේ හෙම්බත් වූ.අනාත වූදා
සෙනේහය සත් පියුමන් පිපෙන්න,බුදුන්ගේ උප්පත්තිය සත් පියුමෙහි ඇතිවෙන්නට ආරාධනා
එදා යුගදිවියේදී කිරි සුවද වූ රාහුලයන් අතැර කිදුරු මාලිගා අතැර ගිහිගෙයින් නික්ම
ඔබේ නුවන් පහන් වී යලි මුලු ලොවට එලිය ලැබෙන්නට අරාධනා
බුදු හාමුදුරුවන්ට නැවත ආරාධනා අපි සසරින් මුදවන්නට
No comments:
Post a Comment